Xunto a outras actividades realizadas en Titoría, hoxe tivo lugar un acto colectivo, no patio cuberto, onde todos os alumnos de Secundaria , vestidos de negro ou con crespóns da mesma cor ,gardaron un minuto de silencio por todas as víctimas e leuse un manifesto contra a violencia de xénero.
Foi un acto sobrio pois o que se quería poñer de manifesto é que estamos ante un tema moi grave do que non se pode facer chanza.
MANIFESTO:
En 1991, a Organización de Nacións Unidas deu carácter oficial ao 25 de
novembro e foi declarado “Día Internacional contra a violencia cara ás
mulleres”. Tristemente desde esa data,
cada ano volvemos a reunirnos para seguir condenando a violencia, que se segue
a exercer en contra das mulleres.
Hoxe estamos aquí para denunciar e condenar calquera tipo de violencia que
se exerza sobre a muller: o maltrato físico, que deixa marca e doe, que humilla
e somete; o abuso verbal e maltrato psicolóxico, que destrúe, anula e aniquila
a individualidade da muller; e o maltrato sexual, que cousifica e denigra.
Con este manifesto:
- Queremos proclamar que a sociedade non pode nin debe tolerar nin unha
morte nin unha agresión máis.
- Queremos proclamar que a sociedade non pode xustificar nin protexer aos
homes que agriden, insultan, humillan, acosan e asasinan.
- Queremos proclamar que ningunha muller merece ser maltratada, e que nada
xustifica ao home que emprega a violencia para dobregala e sometela có único
fin de perpetuar o machismo.
Con este manifesto queremos pedir:
- que as institucións responsables articulen todos os recursos ao seu
alcance para loitar con esta lacra social.
- que as mulleres teñan unha resposta inmediata e efectiva cando piden
axuda, garantindo a súa seguridade e a dos seus fillos.
- que as institucións manteñan a vixiancia e a atención ás mulleres unha
vez abandonados os recursos de acollida para que ela e os seus fillos se sintan
protexidas e acompañadas nese proceso de vida independente e autónoma.
- tamén e moi especialmente queremos pedir neste acto que se doten de todos
os recursos para atender aos menores que son vítima de violencia de xénero,
poñendo en marcha programas educativos e de atención psicolóxica especializada
. Nin un neno máis morto !
Para
concluír dicir que isto é un problema social que nos afecta a todos e, por iso,
pedimos á sociedade que non peche os ollos. Cremos que a
educación desde a infancia é fundamental. Os nenos deben aprender a resolver os
seus conflitos de forma pacífica e os pais e profesores serán os encargados de
que nas aulas e nas casas, nenos e nenas teñan os mesmos dereitos .A violencia,
sexa do tipo que sexa, limita sempre o desenvolvemento dunha sociedade sa.
A igualdade entre homes e mulleres é un dereito que todos temos, e si este se
viola, hai que denuncialo. Queremos unha sociedade sa e respectuosa. Iso axudaranos
a ser mellores persoas. Por iso dicimos:
NON Á VIOLENCIA!
NON AOS VIOLENTOS!
NON Á VIOLENCIA MACHISTA!
No hay comentarios:
Publicar un comentario